Sauna cz. I
„Z sauny może korzystać każdy, kto potrafi do niej dojść”
/Powiedzenie fińskie/
Z sauny za namową kardiologa korzystam regularnie od ponad 7 lat. Na początku kąpieli tych zażywałam głównie z powodu moich problemów z krążeniem, ale z czasem odczułam ich rewelacyjny wpływ regeneracyjny na mięśnie. Dziś postaram się Wam dziś przybliżyć sam zabieg oraz zasady jego przeprowadzania. W kolejnym wpisie wyjaśnię dlaczego sauna tak dobrze oddziałuje na nasz organizm, jakie są wskazania i przeciwwskazania do korzystania z tego zabiegu
Przygotowanie do zabiegu:
Przed kąpielą w saunie przede wszystkim nie należy się objadać, ani nie być głodnym, żeby nie zasłabnąć. Dodatkowo przed zabiegiem powinno się skorzystać z toalety, a następnie wziąć ciepły natrysk, którego celem jest dokładne umycie oraz pobudzenie mechanizmów wydalania ciepła. Po dokładnym osuszeniu skóry z kąpieli należy zdjąć biżuterię- istnieje ryzyko oparzenia skóry. Należy zdjąć również okulary- podczas pierwszego korzystania z sauny zapomniałam tego zrobić i poparzyłam się.
Z sauny należy korzystać nago, jednak niestety aktualnie wiele saun jest koedukacyjnych i nagość w takich miejscach może być krępująca. Osobiście korzystając z takich saun ubierałam stary kostium kąpielowy bez metalowych elementów i kładłam się na dużym ręczniku, żeby nie leżeć na deskach, w które zapewne ktoś przede mną się pocił. Aktualnie mam szczęście, że rezerwuję w pracy saunę na wyłączność i swobodnie mogę z niej korzystać nago
Metodyka zabiegu:
Główna kabina sauny, wyłożona jest drewnem bezżywicznym, wyposażona jest zwykle w ławki zbudowane ze szczebelków, by przestrzenie między nimi umożliwiały swobodny przepływ powietrza. Ławy ułożone są na dwóch- trzech poziomach wysokości (co 60-90 cm, choć choć bywa, że jest tylko jeden poziom), przy czym im wyżej, tym bardziej temperatura wzrasta, a wilgotność względna maleje. Przy podłodze temperatura powietrza wynosi ok. 40⁰C a wilgotność 20-60%, natomiast tuż pod sufitem temperatura sięga 80-110⁰C, a wilgotność zaledwie 2-5%. W centrum komory znajduje się „ognisko sauny” – w Finlandii tradycyjnie są to kamienie rozgrzane do czerwoności (200⁰C) w Polsce – piece elektryczne z wkładami ceramicznymi(300-600⁰C).
Metodyka całej kąpieli obejmuje fazę nagrzewania i ochładzania. Łączny czas pobytu w saunie waha się w granicach 10-45 minut.
Na ławach można zająć pozycję siedzącą bądź leżącą, jednak nie powinno się zakładać nogi na nogę, żeby nie utrudniać krążenia. Po dostatecznym nagrzaniu ciała i obfitym wystąpieniu potu, należy wyjść z sauny i przystąpić do ochładzania organizmu. Typowe oziębienie winno być całkowite, lecz niezbyt gwałtowne. Finowie stosują wyjście na powietrze, kąpiel w potoku lub nacieranie śniegiem. W naszych warunkach najczęściej jest to prysznic. Należy zacząć od polania całego ciała chłodną wodą, następnie zimną chłodzimy głównie kończyny. Mój kardiolog radził, żeby okolic serca nie traktować zimną wodą, a jedynie chłodną. Po ochłodzeniu wskazane jest ogrzanie stóp ciepłą wodą oraz dokładne osuszenie ciała. Przed kolejnym wejściem do sauny należy odpocząć najlepiej w pozycji półleżącej lub siedzącej z uniesionymi nogami.
W czasie jednego seansu sauny stosuje się zwykle 2-3 cykle opisanych wyżej następujących po sobie faz. Przy czym, warunkiem prawidłowego przeprowadzenia zabiegu jest zarówno silne przegrzanie, jak i należyte ochłodzenie. W zależności od zdolności adaptowania się osób do wysokiej temperatury, efekt przegrzewania można wzmagać dodatkowo polewaniem gorących kamieni niewielką ilością wody (przeciętnie 0,5 l). To uderzenie pary wodnej nazywane jest duszą sauny – „Löyly” i wywołuje pewien rodzaj wstrząsu cieplnego, czyli gwałtowne obciążenie układu krążenia i oddechowego. Dlatego też wykonuje się je w drugiej lub trzeciej fazie nagrzewania podczas zabiegu albo dopiero w kolejnej kąpieli.
Zwiększanie odczynu ze strony naczyń krwionośnych skóry poprzez rozcieranie szczotkami czy chłostanie cienkimi gałązkami brzozy, nadal ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Działanie powietrza o bardzo wysokiej temperaturze wydaje się bowiem wystarczającym bodźcem termicznym oddziałującym na organizm poddany kąpieli.
Po skończonym zabiegu wskazany wypoczynek oraz uzupełnienie płynów- wypicie wody mineralnej albo soku warzywnego, bogatych w podstawowe elektrolity.
Saunę stosuje się przeciętnie raz w tygodniu, zaś w uzasadnionych przypadkach maksymalnie do 3 razy w tygodniu.
